Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sərrast — sif. və zərf <fars.> 1. Duz, düzgün, dəqiq, hədəfi düz vuran. Sərrast atıcı. Gülləni sərrast atmaq. – Düşmən dərhal bizim sərrast top atəşimizin altına düşdü. Ə. Ə.. Belə müştərək ovun yaxşı cəhəti odur ki, bir neçə ovçudan hər halda biri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzvuran — sif. 1. Sərrast atıcı, hədəfi sərrast vuran. Düzvuran nişançı. 2. Düzgün vuran, yaxşı atan. Düzvuran tüfəng … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Гараев, Вюсал Ислам оглы — Вюсал Гараев … Википедия
quşqul — (Yevlax) sərrast nişançı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tuşqul — I (Gəncə) sərrast, düz. – O, yaman tuşqul atır II (Başkeçid, Qazax) hədəf, nişan. – Gəlin bu daşı tuşqul qoyax, görəx’ yalameynan kim vura biləjəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəqiq — ə. 1) incə, zərif, nazik; 2) sərrast, dürüst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sərv — f. cənubda bitən həmişəyaşıl hündürboylu ağac. Sərvi azad azad sərv; sərvi xüram nazlı sərv; sərvi qədd bax: sərvqəd(d); sərvi naz bax: sərvnaz; sərvi nihal cavan sərv; sərvi rə’na gözəl sərv; sərvi səhi sərv kimi sərrast, boy buxunlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atışmaq — qarş. 1. Qarşı qarşıya durub, bir birinə güllə atmaq. <Mahmud:> Bəy də beş on nökərləri ilə bir daldaya girib camaatla atışır. Ə. H.. Adamlar həmişə qorxurdular ki, bu saat <qoçular> atışacaq və arada yoldan keçən təqsirsiz adamlara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biçimli — sif. Biçimi düzgün, quruluşu düzgün; tənasüblü, yaraşıqlı, qəşəng, sərrast, təndürüst. Biçimli adam. – <Mahrunun> nazik və biçimli dodaqları iyul günəşindən solan qızılgülün yarpağı qədər küskün idi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzqamət(li) — sif. Qaməti düz, sərrast. İmran kişi üzdən arıq və cansız görünən, ucaboy, şax dayanan, düzqamətli bir kişi idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
